Mecalsiz...

Mecalsiz...
Bir þekilde öksürüyordu
Bazen ardý arkasý kesilmiyordu
Nihayetsiz bir vakte kadar uyumak istiyordu
Gözler fersiz, bet beniz renksiz, dil keyfiyetsiz bekliyordu
Hiçbir söz ve kelam meramýný anlatmak için umut zerk etmiyordu
Ýçine düþtüðü yalnýzlýðý ve kimsesizliðin hüznüyle ölümü anbean istiyordu
Aðzýndan kan geliyor, þakaklarý terliyor, bir yudum su dahi içemiyor, hisleniyordu
Nasýl bir günahýn ve vebalin bedelini ödüyordu, sebep, sonuç iliþkisini hakkýyla þerh edemiyordu
Aðrý ve sýzýsýndan, yalnýzlýk ve hastalýktan kurtulmak için bekliyordu, hakkýnda hayýrlý mýydý bilmiyordu

Hakký...
Bilmek ve söylemek
Adaletle insanlarý yönetmek
Emperyalist emellere geçit vermemek
Milleti var eden insanýn onur ve haysiyetini yüceltmek
Her kimden ve nereden gelirse gelsin zulme fýrsat vermemek
Bilerek veya gaflete düþerek mazlum ve masum insanlarý ötelememek
Sýnýf ve etnik çatýþmalarýn zeminini, fýrsatýný veren veya körükleyenleri zail etmek
Milletin bir asra yakýn maðduriyet ve mahcubiyetini siyasi, ekonomik ve stratejik donanýmlarla gidermek
Mezopotamya da ve kýt’anýn her yanýnda kümelenen þer ve þerik odaklarýnýn sermayelerini muhtaç duruma getirmektir

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: