HASRETİN AŞIYOR YOKLUĞUNU

Hasretin aþýyor yokluðunu
Boþlukta sallanan el
Tutamaz yorulan sesleri.
Neþe devri bitti,
Aðýr tecrübeler oturdu yüreðime.
Dehþet vakitlerde
Aklýma geliyorsun,
Gelme .
Taþýyamýyorum omuzlarýmda
Alýp gidiyorsun
Çizik hatýralarý.
Ben burdayým hala
Haykýrýþlarým boðuluyor ardýndan
Donup kaldý eski günlerim
Ayýp düþünceler sardý dört yanýmý
Sensizlik yorgunluðuma birikti,
Ayrýlýk hevesleri.
Kimseler bilmez birbirini
Yýkýldý daðlarým
Baþka türlüsünü öðretti hayat
Gövdeden dal kýrýldý
Kapýlar son veriyor,
Ardýna bakmadan gidenlerin adýna.
Gölgeler saklanýr oldu,
Sokak lambalarýndan.
Faydasýz çizgiler geçiyor gözlerimden
Yaðmurlar titriyor ellerimde
Bomboþ kalmýþ mühim iþaretler
Büsbütün periþanlýk kokuyor üstümden
Anýlar boyu gitmek geliyor içimden.
Vaziyetin çirkin yüzü belli
Yapýþmýþ memleketime
Ben de memleket gibiyim ya
Her gün belalar geçer üzerimden.
Yokluðun vurulacak yaný kalmadý,
Sýðmýyor yedi iklime bile.
Uçurumdan itilmez ya menziller
Ne yapalým umutsuzluk duvarýný
Birdenbire tükendi kandiller
Söylenecek ne kaldý?
Ölüye aðýttan baþka
Toprak oldum ezildim gürültülerden
Acýlar çýðlýk atýyor hadsizce
Hala bir haber gelmedi senden


Sosyal Medyada Paylaşın: