Hey gidi Karadeniz, çýrpýnmasý boþ bugün
Ne Akçabat umrumda, ne Sümela hoþ bugün
Benim yerim yüreðin, ölür gitmem diyordu
Seni Kýble-i Kabem bilir gitmem diyordu
Sende benimle aðla, delir köpür çoþ bugün
Sen anlat Karadeniz, ben anlatsam deliyim
Sudan çýkmýþ balýðým, yaþayan bir ölüyüm
Yelkenlere fora de, yalnýzlýða dümen kýr
Uzanamam ben ona, benim yerime haykýr
Bilmem nereye gitsin, bu akýlsýz baþ bugün
Þen olasýn Trabzon, dönüþü yok yol gördük
Her hayal berabere, kalemizde gol gördük
Damarda hain kaný, Bordo Mavi kaynamýþ
Ben horon sanýyordum, meðer oyun oynamýþ
Uzungöl’ü taþýrýr; gözden akan yaþ bugün
Yarým kaldý maksudum, hamdým eresim geldi
Ne bir kuru selamý, Ne de bir resim geldi
Yýllar varki hasretim, öyle göresim geldi
Of burnumda tütüyor, kirpik ile kaþ bugün
Aklým baþýmda deðil; namýna Kays denildim
Bayraðým yere düþtü; yenildim be yenildim
Onca yýllýk sancýdan; kucaðýmda piç kaldý
Almadan veri verdim, avucumda hiç kaldý
Ömür güneþi söndü; yarýnlarým loþ bugün
Korktuðu baþa geldi, çekindiði oldu de
Artýk þiir yazmýyor, kara defter doldu de
Kendisi gitti ama; hayali burda kaldý
Gönlüm Lazýn kýzýnda, ciðerim harda kaldý
Hatýralar önümde; bulgur bulgur aþ bugün
Sýrtýndan hançer yiyen, baþ aþaðý çevrilir
Küçük haným ders verdi, yiðit böyle devrilir
Kaþý, gözü kirpiði, karama selam söyle
Ýçin için kanayan; yarama selam söyle
Umut Ünal Karaman, vuslat Hasan Þaþ bugün
Ýçine dert olmasýn, didesi puslanmasýn
Yüreði çýz etmesin, yanaðý ýslanmasýn
Hakkýný helal etti, helalinden böldü de
Gözün aydýn vefasýz, Sürmeneli öldü de
Topraðýnda ot bitti, mezarýnda taþ bugün
Sen anlat Karadeniz, ben sözümü söyledim
Önce Cenabi Allah, sonrasýnda sen dedim
Sonuna nokta koymuþ, üzerini çizmiþim
Ben çürük bir ipliðe; ne hülyalar dizmiþim
Ey Azrail nerdesin.? imdadýma koþ bugün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.