BEN SENİ ÖZLEYİNCE

Ben seni özleyince
Rüzgarým sana doðru yön deðiþtirip
Gölgeler Güneþin arkasýna saklanýyordu
Ben seni özleyince
Yoksul çocuklarýn kahkahalarý duyuluyordu kenar mahallelerden
Gökyüzündeki uçurtmalarda
Adýnýn hep baþ harfi okunuyordu çok uzaklardan
Ben seni özleyince
Seyyar satýcýlar susuyordu
Ve falcýlar kapýmda el pençe üç vakte kadar
Ben seni özleyince
Bütün gemilerde siren sesleri
Ve vapurda bir sevgili
Elinde kýrmýzý gül ilaný aþk ediyordu
Ben seni özleyince
Genzimde nar çiçeði bir koku
Sanki bir þey akýyordu tam þuramdan
Düþümün çýkmaz sokaklarýnda iklimler deðiþiyordu
Ben seni özleyince
Kalemi kýrýlýyor hemen bir yalnýzlýðýn oracýkta
Ve gözlerimdeki hikayelerimin
Tüm acýmýn günahlarý yýkanýyordu
Ben seni özleyince
Çatlamýþ bir dudaktan dualar düþüyordu peþine
Ayrýlýk koþarak kendinden kaçýyordu
Bir akþam kýzýllýðýnda
Ýçtiðim demli bir çayda gözlerin çayýn demine karýþýyordu
Ben seni özleyince
Tüm kelimeler usul usul bir þiire sokuluyordu
Ve adýmýz
Hovardaya çýkýyordu beyaz sayfalarda



Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENÝZ

Sosyal Medyada Paylaşın: