Varlýðýn hüznüm oldu yokluðun süsüm olsun Gök yarýldý yer çöktü ruhum böyle yýkýldý Sensiz geçen her günüm kederim yasým olsun Kalbimin gülü soldu yapraklarý döküldü
Açýlmayan kapýlar gidilmeyen yoldayým Oysa zannetmiþtim ki ben sendeki soldayým Pusulamý kaybettim bir bilinmez haldayým Sanki sol tarafýma prangalar takýldý
Doðmamýþ bir güneþe uzanýr gider yolum Vazgeçmeme eylülü günüm ayým ve yýlým Ümitsizlik þafaðý yine kýrýldý kolum Toplandý tüm hayaller birer birer yakýldý
Yüreðim daralýyor duygularýmsa kýrgýn Ruhum bedene kustü bedense ruha dargýn Zihnimin kör noktasý unutur belki bir gün Son sözün bir mýh gibi sol yanýma çakýldý
Ýbrahim deðilsin ki ne adak adýyorsun Kul Garib’im sus gayrý isyan mý ediyorsun Gözümün bebeðinden özgürce gidiyorsun Giden gider de kalan iki büklüm büküldü
Emine Çerçi
Sosyal Medyada Paylaşın:
emine çerçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.