isterim ki öleyim adýn üstünde yürürken bir öpücük konduruver be münevver
seni sevmiþliðim çok eski þimdilerde anladýn geçmiþ zamanlarýn azlýðýný boþ ver gitsin içimizdeki sýkýntý sularýn býçak,býçak kestiði yerler boþ ver be münevver
seviyorsun ya beni görüyorum, telef ediyorsun kendini sevginin fazlasý sende birkaç kuruþluðu bende, ben sevmem pek parayý varlýðý senin hayallerinde varlýðýn yeter be münevver eller söz edecek diye üzme kendini el iþte bu senden uzak biz bir birimize yapýþýðýz art arda an gibi gün gibi yýl gibi aþikar kimse bizi ayýramaz münevver üzülme sen,
sen karþý kaldýrýmda yürüyorsun gerçi ben karþýndaki kaldýrýmda ne zaman gelsem yanýna sen geldiðim kaldýrýmda
olacak þey mi be münevver
sen alçaklarýn karýsýn, hemen eriyen ben katý yükseklerde eririm çok zor, sen yanýmdasýn acaip þeyler oluyor gel münevver ne diyorsun ?
münir buca izmir 01/11/2016 çarþamba
Sosyal Medyada Paylaşın:
munır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.