Ana babasý ölmüþ ortada kalmýþ garip
Kimsesi yok gidecek boynu büker Yusuf’um
Daha küçücük bilmez hangi menzile varýp
Ömrü hazan yapraðý yaþlar döker Yusuf’um
Okul yüzü görmemiþ alfabeyi bilmiyor
Dýþlanmaya alýþmýþ çaðýrsanda gelmiyor
Yüreðide merhamet kötülüðe çelmiyor
Yaþýtlara imreti ile bakar Yusuf’um
Yenge amca hor görür garibi döver durur
Akranlarý aþaðlar durmadan söver durur
Silen olmaz yaþýný yanaklarýnda kurur
Üstü baþý periþan aðýt yakar Yusuf’um
Yazýn sürüyü güder kýþýn davarý bakar
Ahýrdaki çilesi her dem içini yakar
Her gün isyan ederek çektiklerinden býkar
Yüze gülemez talihe yumruk sýkar Yusufum
Týrpan elinden düþmez gün boyu çayýr biçer
Sadakat mertlik için canýndan bile geçer
Her kim çaðýrsa gider hazýr kýta hazýr er
Arada hüzünlenir ah vah ceker Yusuf’um
M.Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.