Kesik Başlı İnsanlar Gördüğüne
Karanlýðýn gölgesinde,
Duvarlara doðru ilerledi.
Korkunun penceresi açýldý
Birden bire ;
Þaþkýnlýktan dili tutulmuþtu
Aðzýndaki salyalar akýyordu
Sesler kulaklarýný týrmalýyor,
Gözlerini kýsarak,
Kafasýný kaldýrýp ileriye doðru, umutsuzca baktý.
Bir de ne görsün, kesik baþlý insanlar
Aman Allah’ým gördüklerim bir kabus mu ?
Diyerek, çýrpýnmaya baþladý
Hayýr hayýr gerçek olmaz bunlar
Kesik baþlý insanlar üstüne üstüne yürüyordu
Oracýkta bayýlýverdi.
Kendine geldiðinde yataðýndaydý
Nasýl gelmiþti kim getirmiþti bilmiyordu ?
Titremesi hala geçmemiþti .
Onlarca soru kafasýnda dans ediyordu
Gözlerini tavana dikti saatlerce düþünüyordu
Çýkamadý iþin içinden , yataðýndan doðrulmaya bile hali yoktu.
Birden kapýnýn zili çalmasýyla irkildi .
Onun, hiç arkadaþý yoktu.
Bütün kuvvetini toplayarak kapýya doðru yöneldi .
Kim o kim o ? dedi.
Çýt çýkmýyordu . Korkunun ecele faydasý yoktu.
Elleri titreyerek kapýyý açtý . kimsecikler yoktu .
Derdini kime anlatacaktý. Kim inanýrdý ki?
Kesik baþlý insanlar gördüðüne...
Aslý Gül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.