Doðmakla þükür bize ölmek bize sevinç hayatýn yüküne donanýmlan, iman yüklü bir vinç ruhun taþtan kale olsun geçit vermesin küfre vahiyle beslenmeyen akýl, basiretsiz bir hiç
Gece sýyrýlsa örtüsünden kaldýrýlsa perde nefisler sürünüyor belki de yerlerde hakk dýþýnda bir þeye baðlýlýk tutsaklýktýr öyle bir zevk peþinde koþ ki; götürsün ebede
Susmaktý bize düþen konuþandý ölüm yakaladý an bizi bir fanusun içinde bir ekmek kapýsýydý, çektiðimiz zulüm hey benim anam babam bu bacada iþim ne? yusuf erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.