DEDİM GÖNÜL
DEDÝM GÖNÜL
Dedim gönül; Bak þu aðaran saçýma
Dedi; Dedi bana ne bunda benim suçum ne
Dedim gönül; Ýþte yaþlandýk çöktü beden
Dedi; Bütün bunlara ben miyim neden
Dedim gönül; Gel beraber Hakka gidelim
Dedi; Sen gittin de ben mi gelmedim
Dedim gönül; Azrail bakmaz gözyaþýna
Dedi; Senin aklýn yenimi geldi baþýna
Dedim gönül; Ölüm var bir þey gelmiyor elimden
Dedi; Salih amelin var ise korkma ölümden
Dedim gönül; Baþýma türlü iþler açarsýn
Dedi; Sen de her fani kul gibi naçarsýn
Dedim gönül; Uslan artýk gel kendine
Dedi; Ben böyleyim sýðmam bendime
Dedim gönül; Gözün her zaman yüksekte
Dedi; Yolcuyuz burada aðlasakta gülsekte
Dedim gönül; Burada yolcumu sun hancým ýsýn?
Dedi; Yoksa bu fani alem de kalýcý mýsýn?
Dedim gönül; Bütün bunlarý neye yorarsýn
Dedi; Hazan vurur gül gibi açmadan solarsýn
Dedim gönül; Bana nedir son nasihatin
Dedi; Yaptýklarýnda hakkýn rýzasý olsun niyetin
Dedim gönül; Derdin nedir neyi ararsýn
Dedi; Bir gün sende topraklara yatarsýn
Dedim gönül; Sen divane deli misin?
Dedi ; Yoksa sen garip Hasretimisin
Hasreti (Filat YAZICI)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.