NERDESİN ANNE..?

Gidiþinin üzerinden hayli zaman geçti.
Geçti geçmesine lâkin hiç azalmayan ve...
gittikçe artan kokun var halâ üzerimde.
Ne zaman yalnýz bir köþede seni düþlesem, vallahi…
çocuklar gibi hýçkýra hýçkýra aðlýyor ve tir tir titriyorum.

Ellerim üþüyor ellerim. Ellerin nerde?
Çok mu uzaklardasýn söyle nerdesin anne?

Biliyor musun?

Fayda saðlamayacaðýný bile bile keþkelere sarýlýyorum.
Hani… keþke yaþasaydýn, hani… keþke gitmeseydin,
hani… keþke bizi sensiz, sevgisiz býrakmasaydýn diyorum.
Keþke ben hep çocuk kalsaydým da sende yavrum deyip
sarsaydýn þu sen kokan bedenimi ah… keþke!

Hangi vakit çekilir aradaki bu perde?
Çok mu uzaklardasýn söyle nerdesin anne?

Zamanla kapanýr sanýrdým kanayan tüm yaralarý.
Anladým ki yanýlmýþým. Kapanmayan yaralarda varmýþ.
Evet… Sen varmýþsýn, ben varmýþým, biz… varmýþýz.
Her dem daha da derinden kanayan.

Sevgi ve dua ile anýlan sen varmýþsýn sen.
Hasretle kucaklýyor, saygýyla öpüyorum
o secde aydýnlýðýndaki nurlu ellerinden…

-Ki… ellerin þifa idi þu bendeki tüm derde.
Çok mu uzaklardasýn söyle nerdesin anne?

Sosyal Medyada Paylaşın: