GEÇİYOR ÖMRÜM

Ben neden bu kadar üþüyorum
kaným mý dondu damarlarýmda ne
o ses uðultu nedir
dolanýr durur beynimin içinde
þarkýlar hüzün neþesi kalmamýþ
hüzzamlý fasýllarla Geçiyor ömrüm

son baharýmý yaþýyorum
onu anladým ama
karamsarlýðýn yükünü taþýmak zorundamýyým ne
olmuyor caným olmuyor çok aðýr geliyor
artýk ruhumun baharý geçti
ve þu anda çok hüzünlü geçiyor ömrüm

karþýmda bana bakan bir çift göz ýþýl ýþýldýr belki
ama ben donuk görüyorum
bakma bana öyle sevdalý
dolaþmaz yüreðimde kimsenin sevdasý
kutupta erimeyen buzlar gibi
donmuþ duygularým öyle çatýrdamalýki
hissetmeliyim o bakýþlarýn manalarýný

Ben bir baþýmayým
yalnýzlýk senfonisi her gün çalýyor benliðimde
en acý keman sesi benzemiyor
gönlümdeki hüzünlü melodilere
ruhumda bir damla gibi
yalnýzlýk senfonisini yaþýyor ömrüm

daha ne kadar sürer bilmem
hayatýmýn hüzzamlý fasýllarý
birikmiþ benliðimde benziyor bana þimdi
aðýr yük taþýyan bir trenin vagonlarý
bilmem tanrým ne zaman alýr bu caný
kesik kesik nefeslerle geçiyor ömrüm

Elbet bir gün duyulacak
Belkide can yakacak
Sevenlerinden uzak
Yapraklar arasýnda
Yalnýzlýktan donacak
ona sadece yýldýzlar aðlayacak
Kimsesiz bir kuþ gibi
Bitecek ömrüm

Sabahat çelik
29.10.2016

Sosyal Medyada Paylaşın: