iki kontürüm vardý,
Ýstanbul’u sevdiðimi yazdým
üzgünüm Ýstanbul yazacak
çok þey var diyenlerdenim...
ama doymuþsundur sen,
seni sevenlerden...
inci gibi boðaz,
rumeli hisarý, bebek,
aþiyan,
dolmabahçe, eminönü
unutmadým, unutamadým
sanki her þey dündü
þimdilerde; yollarýn çok lüks,
çok süslü...
önce gel, gez, gör diyorsun
bir geceliðine
koynuna alýp sarmalýyosun
sabahýnda, kaldýrýmlarda
bir simit’i çok görüyosun...
gözümü açtýðým bu þehirde,
yaþlanmak
ne büyük saadet
her gün senin þehrinde uyumak,
yorgun uyanmak
seni seviyorum,
öptüm seni Ýstanbul...
her semtinin kartpostallarý vardý
bayramlarda insanlar,
arkadaþlarýna yollarlardý
teknolojiyle her þey kolaylaþtý
kalem, kaðýtla mektup yazmak tarihe karýþtý
iki kontürüm vardý, onuda Ýstanbul aldý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.