KONSTANTİNİYE NAKKAŞ SİNAN VE GÜL

ay ýþýðý dolu geceler
kavuþmalar belki yarýna
el sallýyor mimozalara yar
haydarpaþa garýndan
yolculuklar sürer
yaþamýn bir ucuna
yitik bir istanbul masalý gibi sevdim seni

yeni cami önünde güvercinler
galatada nöbet deðiþtiriyor tekneler
bekledim seni
kafeste kimsesiz kuþlar gibi
yenildim en çokta sana
bakýþýmý kucaklayan bakýþýna
yenildim sýnýrlara
þehrin gürültüsüne
gelmedin
erguvanlar tomurcuða dururken
yitik bir istanbul masalý gibi sevdim seni


kadýköy vapurunda
þiirler okurdun cemal süreyadan
ben soyunurdum yitik harfleri
eski bir masaldan
konstantiniye
kokla gülümü
yititrdi renkler cümbüþünü
kayýp minyatürler þehri
yitirdi eski bizans görkemini
vapur iskelesinde tangoda esma sultan
akýp giden yýldýzlar baðýþlýyor
boðaziçinde dipsiz çýðlýðýmý
darmadaðýn ellerimde
nakkaþ sinanýn gülü
gülümsüyor cemal süreya
kadýköy vapurundan
yitip giden aþklara
yitik bir istanbul masalý gibi sevdim seni

baþlangýcým
konuðum
sonsuzum
hoþgeldin kýrlangýç simyasý
göç iklimlerinden
kayýp minyatürler þehrinin gülüyüz
el salla mimozalara levanten aþk
uykulu bir istanbul sabahý
keder yüklü trenler kalkýyor haydarpaþa garýndan
yenik düþüyor bizans yaðmurlarla yosun kokusuna
kirlendi bulutlar
kirlendi geçmiþim
nakkaþ sinan hüzün kokluyor
minyatürlerde kayýp þehrin kadýnlarý
kavuþmalar belki yarýna
yitik bir istanbul masalý gibi sevdim seni

Ömriye KARATAÞ
28.10.2016
FOTOÐRAF:Kaynak:
unutulmussanatlar.com






Sosyal Medyada Paylaşın: