Hüzün dokuyor,öfke örüyorsun! Kah kýzýp gönderme yapýyorsun; etliye sütlüye dokunmadan güya Kah hatalarýný, piþmanlýklarýný yazýyor, Bir de üstüne kendini alaþaðý ediyorsun!
Umutlarýný Hayallerini, dualarýný... Yapýlan zulmü, haksýzlýklarý... Sevdaya aþka dokunuyorsun zaman zaman Her duyguna bir þiir Her þiire bir duygu En çok da hüznü yazýyorsun Neden?
Yazmazsan ölür müsün? Ölmez sürünür müsün? Kime neyi niçin anlatýyorsun? Derdine çare mi oluyor; merhem mi yoksa? Paylaþmak, faydalý olmak mý gayen? Kendine hayrý dokunmayanýn kime hayrý dokunmuþ ki!
Kibir! Riya! Beðenilmek! Aðýr oldu biraz benim de yüreðime dokundu ama insanýz..! Kalbe dokunan her duyguya, her söze yazýyorsun Dert dinle yaz! Üzül yaz! Sevin yaz! ...Yaz Yaz Yaz
Yazdýklarýn da bir þeye benzese bari Gerçi kuzguna yavrusu anka gelirmiþ ya! Sen güzel yazdýðýný zannededur
Sakýn! ’Yunus sözün eðri büðrü söyleme Seni sýgaya çeken bir Molla Kasým gelir’ (k.s.) sözünü satmaya kalkma bana Ne sen Yunus olabilirsin ne de ben Kasým.