Requiem

terledi þiirim, ellerim parmaklarým
gözlerini unutmamak için altýný çizdim karakalemle
gece birden mayýs rengine büründü, öyle sandýk
iyileþeceðimizi sandýk, ama yanýldýk
her çürük tomurcuk karýn aðrýsý
caz gitara
alacalý mavi saat döngüsü
kör baykuþ
blues ve
yaðmur çatýlarý dövüyor




bir uyurgezer gibi
usturaya vuruyorum kafamý
duvarda kurumuþ gölge, kül rengi regl damlýyor kasýklarýmdan
ölü diþleri öpüyorum
çýlgýn bir katil, kanlý kancayý sarkýtýyor sundurmanýn kapýsýnda
þuraya bir öykü çiz
ay ýþýðý canisi
spiker aðýz dolusu baðýrsýn
muhteþem barok, þehvet ve oburluk
mor kýrmýzý elbiseye bürünmüþ iðrenç figürler
bin dolarlýk kefalet ücretinizi sikeyim
maymunlarýn da anatomik özellikleri vardý
kalýn kafataslarý, bol iþtahlý büyük çeneler
tüm binalarýn tuvalet borularý patlasýn yüzlerine.



sundurmaya gel
o gölgeli aðaçlardan gelen ayýþýðýna
zehirli rüzgar öperken sessizliðini
kararlýydým, durdum,
durdum
kuðular parçalamýþtý boyunlarýný
tatlý bir þarap kokusu vardý dudaklarýnda
bir þey uykudan uyandýrdý beni
esmer kuðu kuþunun ölümcül daveti
tuhaf bir çeþitlilik
aynalar
yakýlmýþ kitaplar
vudu bebeði gibi gözbebeðine saplanmýþ iðnelerim.

Sosyal Medyada Paylaşın: