AH ANNE
ANNE
Kim bilir ?
Güz gibi
Kaç yaprak daha döker bu ölüm
Bak anne
Aðaçlar rûkûya durmuþ
Dallarýnda tüneyen kýrlangýçlar
Baharlarý alýp çoktan göçmüþ
Nedendir bilmem? anne
Sonbaharýn gri bulutlarý bulutlarý
Babamýn merhametini
Yaðmuru senin kirpiklerini anýmsatýyor anne
Sonra kokusunu soluyorum yokluðunun
Dalýndan düþen yapraklarý
En iyi böyle zamanlarda anlýyorum
Ve hâlâ
Çocukken korktuðum karanlýðý
Kovamýyorum düþlerimden anne
Sonra
Yalnýz kalmamak için
Geçmiþii sürmeleyip gözlerime
Uzun bir kýþa yaslýyorum sýrtýmý
Üþüyorum anne
Üþüyen tenimi ýsýtmak için
Dumaný içime tüten sobamda
Kýrýp ortasýndan acýlarý yakýyorum
Bakýyorum
Avuçlarýma bulaþmýþ isi
Þekerden umutlarým eriyor anne
Anlatmak
Yada
Yazabilmek zor anne
Yýllar gýrtlaðýmý yýrta yýrta geçerken
Kýrýk diþleriyle gülümsüyor
Ah anne
Yaþam ninemin masallarýnda anlattýðý gibi
Artýk sabah ezaný kadar uzun deðil
Kulaðýmda imamýn selâsý
Sarýðý dem vuruyor ölüme
Ve artýk
Topraðýn terinde ýslanýyorum anne
Gönül Aydemir Adýgüzel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.