GURBET

Küçük yaþta gurbete düþtüm,
Bir haftalýk yolculuk yapýnca,
Þansýma, kendime küstüm,
Eþsiz, dostsuz ortada kalýnca

Sýnýfta, okul yollarýnda,
Þýmarýk alaylarý görünce,
Yumruk patlar alýnlarýnda,
Ýlk ve son oldu ömrümce.

Gün döner, devran döner,
Taþlar yerli yerine oturur.
Yaþam savaþý sürer, gider,
Fevzi, gurbet diye tutturur.

Yakacýk-2012

Sosyal Medyada Paylaşın:

Fevzi Durmuş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

KİMİ TURŞUSU YÜZBAŞI OSMAN HAZAN YAPRAKLARI SEN NE GÜZELDİN ARTVİN’İM OSMANLICA KİM DEMİŞ ? DOKUNMAYIN ARTVİN’İME DELİ HALİT PAŞA VERDİĞİNİ ALIRSIN SARMAŞIĞA TAŞLAMA