Alacaðým var dedi hayattan yýrtýlan eksilen yýllarýmdan borcu var feleðin itirazsýz geri ver yaþanmamýþlýklarýmý ya da yapmak isteyip te yapamadýklarýmý dedi ...ve sustu kadýn .... faili meçhul mutsuzluðumu sökmek istedim týrmakladým öfkelenip nöbetlerle haykýrdým... kýnalý yapýncak gibi çaresiz kýnalarýmý söktüm ellerimden kadere bir tükürük daha attým... ne duyan oldu ne bilen feryadýmý gülümsedim dedi ve...ve sustu kadýn .... hamur yoðurdum çocuk doðurdum kötülere saðýrdým ama olmadý olmadý be hayat hecelere böldüm acýlarýmý koynumda sakladým sancýlarýmý güzel günler nasýl beklenir kim karþýlar mehtap ta kim tutar býrakmadan her an gidecekmiþ gibi bakmadan kim sever...kim... dedi...ve sustu kadýn...
NURTEN CAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURTEN CAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.