Anmayayım
ANMAYAYIM
Küstün demek öyle mi hiç yüzüme bakmazsýn
Ýster misin öyleyse adýný anmayayým
Ateþ gibi yansam da kalbime hiç akmazsýn
Nice uzak diyardan geldiðin sanmayayým
Hayalimden çýktýn mý benden uzakta mýsýn
Akýllara bi zarar çeþit tuzakta mýsýn
Ýnanasým gelmiyor þeytan azapta mýsýn
Temmuzun otuzunda yürekten yanmayayým
Hasretin rüzgarlarý sanki buz tutturuyor
Hüzünlerle kederler acýlar tattýrýyor
Öfke gelince baþa zemberek attýrýyor
Ocaðýn yirmisinde buz gibi donmayayým
Yetsin artýk garazýn iliþme artýk bana
Neden savrulduk gittik ikimiz de bir yana
Öfkelerin bitmiyor dokunuyor çok kana
Üfleme beni nolur mum gibi sönmeyeyim
Girmiþsin bir girdaba kendini yakar gibi
Sevdalý gönülleri þimþekle yýkar gibi
Unutulmuþ sevgime hasretle bakar gibi
Umurunda deðilsem gönlümden týnmayayým
27 Ekim 2016 Antalya
Yrd.Doç.Dr. Süleyman COÞKUNER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.