MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

UYKUYA NÖBETTEYİM...
kazım Doğan

UYKUYA NÖBETTEYİM...


UYKUSUZ GECELERÝM...

Bu gece uyku tutmadý beni,
Döndüm yataðýmda bir saða bir sola
Yok yok uyumak imkansýzdý...
Kalktým yataðýmdan
20 metre kare yatak odamda volta attým
odamýn her boþluðunu adýmlayarak...
Saate baktým 4’ü gösteriyordu.
Kafam takýlmýþtý gelecek ödemelere
O yüzden uykum kaçmýþtý...
Acaba dedim Kazým bir ilk mi yaþanacak
Borçlarýný mecburi olarak aksatacak mýsýn
Alacaðým çoktu mükelleflerimden
Yüzüm yumuþaktý,
Caný sað olasýcalar da bunu biliyorlardý
Açýkçasý bu durumumdan da faydalanýyorlardý...
Kimilerinin gerçekten yoktu parasý,
Yaþamýn acýmasýz çarklarýnda eriyip gidiyorlardý
Kimi ise vermek istemiyordu
Bozdurup da repolarý , Dolarlarý, Avrolarý
Memleketin hali de belliydi zaten
Çoðu siftah bile edemeden kapatýyorlardý dükkanlarý.
Korkuyorum patlamaya hazýr bekliyor
Cebimdeki kredi kartlarý...

Yalnýzlýðý severim bazen koysa da bu meret ýssýzlýk,
Genelde yalnýz yaþarým
Çünkü kafamý dinlerim
23 yýl evli kalmýþtým , þaþmýþtý feleðim
Sonunda demiþtim yaþasýn özgürlüðüm....

Neyse mutfaða geçtim bir þey içmeye
Gözüm iliþti 3 ü bir arada olan kahveye
Yudumlarý indirdim yavaþ yavaþ mideye...
Zaman geçmek bilmiyordu
Bir þeyler olmuþtu saatin akrebine , yelkovanýna
Nazlý nazlý yürüyordu...
Göz atmaya baþladým eski okunmuþ gazetelere
Yok olmuyordu
Geçmeyen zaman beni boðuyordu...

Dedim Kazým sabahý niye bekliyorsun,

Kendimi attým o karanlýkta dýþarýya
Evime yakýndý Anýt kabre kadar yürüdüm
Karanlýktý ve ýssýzdý sokaklar,
Bir ben vardým sokakta, bir de birkaç kedi
Anýt kabre geldiðimde aydýnlýktý bulvarlar
Aydýnlatýyordu yine ülkemi, Atamýn abidevi kabri
Aklýma þu dizeler geldi bilmiyordum kimdi þairi

Atatürk’üm ulusuma güneþsin,Parýldarsýn ýþýldarsýn
On kasýmlar geldikçe yeni baþtan doðarsýn
O gün hep senin için yere düþer yapraklar
Karþýnda selam durur yarý iner bayraklar...

Senden daha yücesi doðmamýþtýr diyorum
Resmini öpüp öpüp koynumda saklýyorum...

Ah Atam ah dedim
Gelir mi bu ülkeye bir daha senin gibi bir lider,
Görsen ülkemin kimlerin ellerinde olduðunu
Ýkinci defa ölürdün kederinden

Neyse sabahý ettim zar zor
Bahçeli, Emek, Tandoðan, Beþevler,
Sokaklarýný adýmlayarak
Parklarýnda pinekleyerek
Yanýma yaklaþan köpekleri severek
Geldim evime...
Attým o yorgunlukla kendimi yataðýma
Uyumuþum
Dýþarýda çocuk seslerini duyana dek
Gözlerim daldý gitti
Bir dahaki uykusuz gecenin sabahýný düþünerek...


Kazým DOÐAN
25102016 Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.