En uzağa

-ruhumun sakladýgý gözyaþlarý sendedir-

Eril bir semazenim sana dönmekte herþey
Vuslatýnýn hatrýna ummaný yýrtmaktayým
Þimdi son fasýl için üflenmekte garip ney
Her nefeste yok olup her seste artmaktayým

Gece ki karanlýðýn içinde bin surat var
En yýlgýn uykularda büyüyen kabuslara
Ve sabaha uzanan her an’da bir sýrat var
Þimdi beni imkansýz istikbâllerde ara

Ne zaman gözlerimi kapatsam bir uzaða
Hayalimin yurduna akbabalar üþüþür
Ve ne zaman ýþýðý resmeylesen bir daða
Karanlýðýn koynunda sýcacýk bir düþ üþür

Ben tövbe kapýsýn o yüszüs fukarasý
En çýlgýn ateþlerde yakýlasý adamým
Ben ki ilmin sefili imanýn yüz karasý
Üzerine Asuman yýkýlasý adamým

Düne eyvah etmekle tükeniyor her günüm
Umutlar tükendikçe ben de tükeniyorum
Ne zaman son bulacak hasretine sürgünüm
Yetiþ bu son haykýrýþ bu son fasýl diyorum.


Faruk ATLÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın: