PİSTANBUL

Sabýr büyüten
Ömür çürüten bu þehirde
Her þeye raðmen
Bir umudun parçasýyým ben
Tek derdim yaþamak, nefes almak
Özgürce yürümek yollarda
Fakat ne yapsam olmuyor
Her sokakta bir yýðýn
Her köþe baþýnda yoksullar
Halk ekmek kuyruðunda
Anne kucaðýnda
Avuçlarý kundak kokan bebekler
Diðer yanda çöplerden beslenenler
Yýllarýn yükünü omzundan atamamýþ
Bu þehir
Milyonlar içinde gerçekleri gizleyen
Birkaç yüzüyle yalancýktan gülümseyen
Çaresizlerin istasyonu
Zor þehir
Yalan dolu haberlerle
Göz önünde duran
Gözleri kandýran þehir
Kirli iþler baþkenti
Varoþlarýnda kalmýþ bir avuç umut
Milyonlarca þaþkýn bir arada
Dili tutulmuþ insanlarýn
Sabýr en büyük öznesi olmuþ burada
Cümle yýðýnlarýn
Kirlenmiþ genç delikanlýlarýn eli
Kar bile örtmez olmuþ karanlýðýn üstünü
Karanlýk o kadar kötü ki
Lanetlenmiþ iklimlerce
Herkes kaybolmakta içinde
Her þey ses sýcak asfaltlarda yok oluyor
Gürül gürül yorgunluk içinde
Her sabah buðulu pencereler
Sigara dumanýnýn yalnýzlýðýnda
Çamur akan þu dereler
Sesler kalabalýk içinde boðulmakta
Dermansýz kalan vapurlar
Ýnlemekte gün boyu
Çocuklar topraða hasret
Beton kaldýrýmlar çehresiz/ jilet
Zaman sinsice kuruyor tuzaðýný
Her geçen gün
Daha garip geliyor bana
Ey çilekeþ kent
Ne var sende
Yorup kirletmekten baþka
Gökyüzü çok uzak sokaklarýna
Meçhul kalpler zindanýnda kirlenmiþ,
Geçmiþten gelen güzellikler.
Durulmaz bir bulanýklýðýn var
Ormanlarýn çöplerle lanetlenmiþ
Merhabalar hatýr sormaktan aciz
Binalar tükenmiþ
Ýnsanlar ufalmýþ içinde
Neyine hayran dað kokulu Anadolu kýzlarý?










Sosyal Medyada Paylaşın: