İNSANA DAİR...
Hayatý dokuyuþu apayrý bir sanattýr
Ýnsanlýðý onurla taþýyan insanlarýn…
Gönülleri huzurlu, vicdanlarý rahattýr;
Karýncayý ezmeden yaþayan insanlarýn!
Parýldayan gözleri… Güleç yüzleri solmaz
Ne zaman aþka gelse meyvesi hüsran olmaz
Ne gam çeker, ne gam yer; içine hüzün dolmaz
Bezdirmeden, bezmeden yaþayan insanlarýn!
Sevgi ile meydana getirdiði vücudun
Kýymetiharbiyesi yoktur hiçbir hududun…
Ufku uçsuz bucaksýz; hayallerin, umudun
Kuyusunu kazmadan yaþayan insanlarýn!
Deðmez ki insanlara ne gözü, ne nazarý
Ömrünce çevresine dokunmadan zararý
Ahirete göçenin gönüllerdir mezarý…
Kimseleri üzmeden yaþayan insanlarýn!
Ýçi baþka güzeldir, dýþý baþka güzeldir
Huyu, suyu, topraðý; taþý baþka güzeldir
Bahar baþka, yaz baþka; kýþý baþka güzeldir
Mevsimleri bozmadan yaþayan insanlarýn!
Çiçeklerde uçuþan arý gibi sarhoþtur
Muhabbetin dýþýnda her þey onlara boþtur
Dünyadan tebessümle geçiþleri ne hoþtur
Yaþamýnca yozmadan yaþayan insanlarýn.
13 10 2016
Salih ERDEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.