Ne gün yüzü gösterdin ne erdirdin murada Aþk denen bir illete saldýn gittin Nazlýcan Anladým ki yar seni sevmekle yaptým hata Sevdalý yüreðimi aldýn gittin Nazlýcan
Ele gülizar oldun bana geçilmez sýrat Ben sana umman idim sen ise taþkýn fýrat Bazen aþka koþturan küheylan gibi bir at Ömrümün yarýsýný çaldýn gittin Nazlýcan
Bilmem kaç sene geçti kaç mevsim erdi sona Ne söylesem fayda yok hiç laf geçmez bu cana Gel demekten usandým gýna geldi yar gýna Gönül sayfandan bile sildin gittin Nazlýcan
Yüreðim yangýn yeri sense sönmeyen kordun Bakmadýn hiç arkana beni peþinde yordun Heves koymadýn aþka ne aradýn ne sordun Bilinmez bir ummana daldýn gittin Nazlýcan
Oyalayýp dururken sonunda kalpten vurdun Edan iþve ve nazýn kapris en güçlü ordun Gündüz hep hayalimde gece düþümde vardýn En sonunda gönlümde öldün gittin Nazlýcan
HASAN YILMAZ. 18/10/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasanyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.