İnsan Diyorlar Hayret

Ezberlesem ciltlerle, yazýlmýþ lugatlarý,
Tarifte zorlanýrým, bu menhus suratlarý.
Nefesleri kan kokar, gözlerinde kin nefret.
Böyle canavarlara, insan diyorlar hayret.

Her yolu mübah sayar, hýrsý olmuþ ilahý,
Aldýðý her nefeste, binlerce, ma’sum ahý.
Zannediyor kendince, aldatacak Allah’ý.
Mümin kullar inanmýþ, bu çirkin iþe hayret.

Allah ile aldatmak, olmuþ büyük marifet.
Akýl esir, vicdan felç, sözler ekiyor nefret.
Mümin, mümini kýrar, can dayanýrsa sabret.
Herkes haktan yanaymýþ, bu nasýl haktýr hayret.

Ýklim kurak olunca, Allah’a el açarýz.
Topluca yardým diler, birçoðumuz aðlarýz.
Musibetler sel olmuþ, karalarý baðlarýz.
Hala nedamet duyup, piþman olan yok hayret.

Artýk yorgun bitab-ým, bu anlamsýz kavgadan.
Gücüm takatim bitti, tek duam var Huda’dan.
Kurtar ümmeti Ya Rab, cehennemi bu nardan.
Kurtuluþ duasýna, ÂMÝN diyen yok hayret.

……………................................…Necdet EREM
.........................................................20/10/2016

Sosyal Medyada Paylaşın: