evren ve ben
VAKİT DOLMUŞTUR ARTIK **
evren ve ben

VAKİT DOLMUŞTUR ARTIK **


BİR GÜN ANLAYACAKSIN DERİN KARANLIKLAR İÇİNE BÜRÜNDÜĞÜNDE
SANKİ ELLERİNİN ARASINDAN YİTİP GİDEN ZAMANIN GENÇLİĞİNİN DEĞERİNİ
SAÇLARINA AKLAR DÜŞMÜŞ GÖZLERİNE PERDE İNMİŞ BİR HALDE
GEÇMİŞ ZAMANI DÜŞÜNÜRSÜN SESSİZ VE ISSIZ BİR KÖŞEDE
NE ÖĞRETMİŞTİR NE VERMİŞTİR NE ALMIŞTIR SENDEN YAŞADIĞIN HAYAT
KENDİNE BUNU SORUP DURURSUN DEFALARCA TEKRAR TEKRAR
BAZEN GÜLER BAZEN AĞLARSIN GEÇMİŞİNİ HER DÜŞÜNDÜĞÜNDE
ANILARDA YAŞATIRSIN YİTİP GİDEN NE VARSA NE YOKSA
YİTİP GİDEN ZAMANIN ARDINDAN ANILAR KALMIŞTIR SANA
ACIMASIZDIR SANA KARŞI ZAMAN VE BİR GÜN ECEL KAPINI ÇALAR
AZRAİL İLE GÖZ GÖZE GELİRSİN KISACIK BİR VAKTİN KALIR
ONU ELİNDEN GELDİĞİ GİBİ DEĞERLENDİRMEK İSTERSİN
AMA VAKİT DOLMUŞTUR ARTIK ZAMAN SENİN İÇİN DURMUŞTUR



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.