Sevdanýn romanýna, hicranýmý yazarken Dildaþým oldu benim, o buðulu gözlerin Hasretini yüreðe satýr satýr dizerken Sýrdaþým oldu benim, o buðulu gözlerin
Aþk yolunda bi çare dertli dertli gezerken Kýymetli tatlý candan sabah akþam bezerken Yaþarken, topraklara mezarýmý kazarken Yoldaþým oldu benim o buðulu gözlerin
Yokluðun ateþ olup þu sinemi yakarken Hasret dolu gözlerim resimlere bakarken Aðlayan yüreðimden, can kafesten çýkarken Dertdaþým oldu benim, o buðulu gözlerin
Sensizlik kor içimde sanki bir gün batýmý Madem yoksun neyleyim kýr bu gönül tahtýmý Aþkýnla parlatýrým zira kara bahtýmý Güneþim oldu benim o buðulu gözlerin...
Kasým EDÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kasım EDİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.