GÜL YÜZLÜM
Gözümü kapatýp uykuya daldým,
Rüyamda bu gece hep senle oldum,
Silkinip uyandým yanýmda yoktun,
Kýzýp yorganýmý kafama çektim.
Gül yüzlüm yanýmda sen yoksun niye;
Bundan sonra ayrý kalmakta niye,
Uykular haramdýr deme ki niye;
Gecelerin gözlerine mil çektim.
Hep üzgünüm,sanma güldüm sen yokken,
Sensizliði ölüm bildim sen yokken,
Sabah soldum, gece kördüm sen yokken,
Sensizliði sanki koca yýl çektim.
Yarýn dönsen n’olur adý batasý,
Cananýn,canýna olmaz hatasý,
Ruhum hayaline tören kýtasý,
Yokluðunda senin hasretin çektim.
Garip gibi kaldým senin yüzünden,
Anahtarým girmez kilit gözünden,
Ne olurdu çikýp gelseydin birden,
Hep sevdiklerimin hasretin çektim.
Erol’un halini soruverseydin,
Ýnat zincirini kýrýverseydin,
Dönüpte kavlinde duruverseydin,
Bak sonunda beklemekten vazgeçtim.
18.10.16 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.