SELAM İLE ARAMA (159)

SELAM ÝLE ARAMA (159)

Bir dünyalýk güle selam gönderdim.
Almadý selamý geri gönderdi.
Selamsýz sabahsýz bile kokarýz.
Mecnun’a Leyla’ya gönderin dedi.

Bir yaprak istedim ulu çýnardan.
Biraz su istedi göz pýnarýndan.
Birkaç yaprak alýp gülün dalýndan.
Ferhat’a Þirin’e gül sarýn dedi.

Gönül selam için çöllere daldý.
Kumsal yollarda da dolanýp durdu.
Kapanan düðmeler bir aha kaldý.
Kerem’i Aslý’yý kül edin dedi.

Selamýmýz döndü Çamlýbel’ine.
Beyin kýzý olan güzel geline.
Bu sefer takýldý Ayvaz yeline.
Bu yel Köroðlu’nu hal edin dedi.

Öteleri görmüþ o gönül gözü.
Hacý Bektaþ Veli doðruluk özü.
Zaten elindedir aþýðýn sazý.
Karacaoðlan’a söz verin dedi.

Selamýmýz kaldý ortada yine.
Gönül, selam sabah senin neyine.
Varasýn gidesin onun köyüne.
Aþýk Veysel olsun rehberin dedi.

Zayi Ozan daha yazardýn ama.
Kötülerle iyiliði sýnama.
Söz ile selamý daha arama.
Kuran olsun yolun önderin dedi.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ordu, 21/09/2016 Çarþamba
Yayýn: 20/10/2016 Perþembe
www.edebiyatdefteri.com/siir/1053637/

Sosyal Medyada Paylaşın: