Can... Sahrada Kavrulana söyle Þems karþýsýnda þaþkýndýr böyle Yüreðinde nar olmayan ne arar ki öyle Bir lokma ekmek, bir yudum su verirler her köyde Ýnsan muhatap alýnan, nispet yapýlan, imtihana konan paye Basit ve kolay olan ve inanýlan, hiç araþtýrmadan dava sanýlan nedir temelde Ölüm ne ibretli bir mefkure, ten, cisim, ter cazibesi nerede, ruhun hicran damlalarý artýyor her yerde
Can... Kaybolan Hülyalarý neyleyim Gerekçesiz hevese ümit mi derim Haz için nasýl olur da varlýðýmý heba ederim Yoksa sýrf nefsi için yaþayan cahil bir beþer miyim Mefkurem, ümidimle elbette akýl, vicdan, irade zaruretini bilirim Alim olmasam dahi arif olmak içim en samimi ve hissiyatýmla gönül veririm Aþký, basiretsiz, ferasetsiz, hikmetsiz, marifetsiz nasýl telakki ederim, talip olursam nasip bahtýmda açacaktýr dilerim
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.