gözlerimde ki resmin masumiyete göç etmiþ kim istemez ki elimden tutsun aþk diyarlarýna sevdanýn koylarýn da, þu üç günlük ömrüm kaygýlýrken gazabýn da...
yetmiyen bir umuda suçluymuþum gibi mahkumiyet benimkisi çaresizlik göbek atarken yalnýzlýðýn kucaðýn da dermansýz derdimin tek ilacý sen, merhametsiz zaman bir merhem dahi olamazken...
erken gelmiþlik geç gelmiþliðe mapus vaktin çarmýðýna çakýlmýþ þekli geri çevirmenin imkansýzlýðý çarkýna mahsus ama ne desen gönül bu vazgeçmesinin yok þansý olsada hüsranýn kabus diðer adý...
bir yerde hayal diðer yerde düþ býrakmýyorlar bir turlü peþimi sanki bende istiyorum da bir film misalinde tekrar tekrarý hep gündemde sonu ebediyet sonsuzluða dek hayattan bana tek kalan galiba kim istemez vurasýn bana bir dirsek...
(Berlin,19.10..2016)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.