veda eden son yapraklar ýslýklar yüklüyor bütün çýkmazlarýn terkisine eylülden kalma güzün sancýsý, bir papatyanýn kuruyan dallarý umutlar biriktiriyor pýrýl pýrýl dalgalý bir deniz sabahýnda
þafak sökene kadar kýyýlarýndayým savruk hayallerim dökülene kadar bu saðýr kentte
gecenin en arsýz vaktinde nasýl da süzülüyor inceden ayak izlerimi sürüyor rüzgarýn fýsýltýsý gölgelerin çýplaklýðýyla.
ay düþüyor karanlýðýn ortasýna göðe bakýyorum sonra simsiyah bulutlara bir kasýrga sýðdýrmýsým avuçlarýma kapanýyorum sonsuzluða sararan kentin her köþesine...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Alkış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.