İyi akşamlar efendim diyelim! Diyelim de, gündüzü iyi geçmeyenin gecesi iyi olur mu, onu bilmem?

Eskiler derler ki, zaman; içinde yaþadýðýn andýr. Dün geçmiþtir, onu geri getirmen, geçmiþi yeniden yaþaman mümkün deðildir. Yarýn henüz gelmemiþtir. Yarýna çýkýp çýkmayacaðýn ise belli deðildir.
Öyleyse sen bugünü deðerlendirmeye bak.
Zaman, insanýn elinde büyük bir imkan.
Ayný zamanda önemli bir emanet...
Zamanýn da hesabýný vereceðiz. Evet, günü gelince... Yaþadýklarmýzdan, yaptýklarýmýzdan ve zamandan.
Zamaný ne yaptýk? Zamaný nerede harcadýk? Zamaný nasýl deðerlendirdik?
Hayatýn geçici olduðunu herkes bilir.
Ýþte bugün var olan, yarýn bir bakýyorsunuz ki gitmiþ... Dünyadaki nöbeti sona ermiþ.
Onun yerine baþkalarý gelmiþ...
Eski nesiller gitmiþ, yeni nesiller onlarýn yerini doldurmuþ...
Onlar da günü birinde gidecekler... Onlarýn da yerini baþkalarý dolduracak.
Kimileri kabul etmese de, bu hayatýn devamý var...
Hatta, dünyada olanlara bakacak olursak; bu hayatýn mutlaka devamý olmalý.
Her þeyin hesabýný vermeli insanoðlu.
Yaptýðý iyi þeylerin karþýlýðýný almalý.
Yaptýðý kötü þeylerin de karþýlýðýný almalý...
Yoksa adalet olmaz. Yoksa, insan iyi olmaz. Yoksa kötü insanlar, yaptýklarýnýn karþýlýksýz kaldýðýný gördükçe daha da kötü olurlar.
Nitekim þimdi öyle deðil mi?
Adam, öte dünyaya, öte dünyadaki hesaba inanmýyor. Burada da kanundan bir þekilde kurtuluyor. Adam güçlü. Kanun onun yakasýna yapýþamýyor, ona ceza veremiyor.
Böyleleri kötülük, haksýzlýk, zulüm yapmaya devam ediyor. Dünya onlarýn yüzünden kötülüklerle doluyor.
Zaman geçici... Ve ötesi var.
Ötede, bugün sahip olduðumuz imkanlar yok. Daha baþka bir hayat var orada...
Bu dünyadaki zamaný, yani bize emanet edilen vakti iyi deðerlendirmek akýllýlýk deðil mi?
Emaneti, ancak dürüst insanlar taþýr. Zaman (ömür) emanetini taþýyacak kadar dürüst olmak gerekmez mi?
Gün akþama doðru ilerliyor...
Her insanýn hayatý bir gün gibi deðil mi?
Sabahý var, öðlesi var, akþamý var.
Þair þöyle demiþ:
“Saatin çaldýðý evkat deðildir her bâr
Müddet-i ömrü gelip geçtiðine eyler âh”
“Saatin her saat baþý çalmasýnýn sebebi vakti bildirmek deðil; belki ömrünün gelip geçtiðine âh eylemektir.”
Zaman durmuyor. Duracaðý da yok.
Ýnsan farkýnda olsun veya olmasýn; gün doðuyor ve batýyor. Takvimden her gün bir yaprak düþüyor. Bir bakýyorsunuz ay baþý gelmiþ. Bir bakýyorsunuzu bir sene bitmiþ, bir diðeri baþlamýþ.
Bir bakýyorsunuz saçlara aklar, yanaklara çizgiler düþmüþ.
Sonbahar olmuþ da sanki gazeller dökülüyor. Çünkü sarardýlar. Sararan yapraðýn düþmesi gerek. Belki de görevlerini tamamladýklarý için düþmektedir yapraklar.
Celâlaeddin er-Rûmî’ye atfedilen bir beyitte þöyle söyleniyor:
“Sonbaharda yerlere düþen gazellere sýradan bir yaprak diye bakma.
Belki onlar sana Hak’tan gelen birer mektuptur. O her bir mektupda da “ölüm var” diye yazýlýdýr.”
Evet, o mektuplarý okuyana aþk olsun.
Heyhat çoðu zaman üzerlerine basar geçeriz de, onlarýn birer hatýrlatýcý mektup olduðunu aklýmýza bile getirmeyiz.
Zaman geçiyor, saat iþliyor.
Ne güneþin duracaðý var, ne de günlerin.
Ýnsan zamanýn kendisini yýprattýðýný hissetmiyor bile.
“Gökyüzünün baþka rengi de varmýþ!
Geç farkettim taþýn sert olduðunu.
Su insaný boðar, ateþ yakarmýþ!
Her doðan günün bir dert olduðunu.
Ýnsan bu yaþa gelince anlarmýþ.”
En iyisi bu gerçeðin farkýna varýp ömrü iyi deðerlendirmektir. Arkada iyi eserler, iyi bir ad ve iyiliklerle anýlmayý saðlayacak faaliyetler yapmaktýr.
Dünyadan ayrýlýþýmýz bazýlarýný sevindiriyorsa, þerrimizden kurtulanlar dua ediyorsa, yazýklar olsun demek gerekir.
Ömür sermayesini faydalý iþlerde harcayanlara ne mutlu. Onlar ki zamanýn bile bir emanet olduðunun farkýndadýrlar...
Ýyi akþamlar efendim diyelim! Diyelim de, gündüzü iyi geçmeyenin gecesi iyi olur mu, onu bilmem?
Gündüzünüz, akþamýnýz, geceniz hep güzel, bereketli ve semereli olsun
Sosyal Medyada Paylaşın: