SÜRGÜNÜM

Çöktü yine üstüme gecenin karanlýðý
Yýldýzlarý kurþuna dizer dizer aðlarým
Kabullenmiyor gönlüm zamansýz ayrýlýðý
Gülmeyen kaderime kýzar kýzar aðlarým

Doðduðum günden beri hep böyle yorgunum ben
Kaybettim tüm neþemi günlerdir durgunum ben
Mutluluk denen þehrin köyüne sürgünüm ben
Kýraç boskýrlarýnda gezer gezer aðlarým

Ne menekþe ne Nergiz nede açtý güllerim
Ne yapraga dokundum ne dal tuttu ellerim
Matem var yüreðimde sustu gönül dillerim
Aðzýmdaki dilimi ezer ezer aðlarým

Zannetmeyin cahilim yada yeni yetme saf
Susarsam suç oluyor konuþursam büyük gaf
Kader mahkumuyum ben uðramaz ki bana af
Yanaklarýmdan yaþý süzer süzer aðlarým

Otuz iki diþimi sýka sýka çürüttüm
Çektiðim ahlar ile yürek yaðým erittim
Ýçime ata ata ciðerimi çürüttüm
Cerrah kapýlarýnda sýzar sýzar aðlarým

Kederle nikahlýyým mutluluða hasretim
Boyumu bile aþtý bu yazgýma nefretim
Hem dünyam ziyan oldu hemde yazýk ahretim
Bedenimde ki candan bezer bezer aðlarým

Feryat etsem ne fayda duyulmuyor ki ünüm
Geleceðe teminat geçmiþte kalan dünüm
Samyeli olsam bile belli mi sanki yönüm
Deli poyrazlar gibi tozar tozar aðlarým

.S.SAMYELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: