KALBİM YAPRAK DÖKER

Gecenin bir penceresi
sýzdýrýr hayallerimin sýrlarýný
mevsimsiz gelen zamanlara
bana eþlik eden Senin kokunu
benden çalýp götüren rüzgarlar mýydý ?

bedenimi çürütmeye baþlayan
sensizliðin sesi miydi yoksa
þimdi senden çok uzakta
metruk bir mevsimin soðuk duvarlarýna
ismin yazýlýr her gün gözyaþlarýmla


korkma beddualarým ulaþmaz sana
onlarý engelleyen bekçiler var
Sevgi duvarlarýmda

bir hiçlik kuþatýr hislerimi duygusu olmayan
sararýr kalbim yaprak döker Eylül misali
nadasa býraktým Gönül bahçemin topraklarýný
hiç bir bitki bitmeyecek orada
Rüzgar terk edecek

yaðmurlar geçecek baþka mevsimlere
Yýldýzlarý sönecek Sema’nýn
Samanyolu’ndan düþecekler Belki de
þimdi bekliyorum söz verdim Sabýr taþýma
bir gün geleceksin biliyorum
Feryadýmý duyup ta

önce yaðmur olup geleceksin
yaðacaksýn getireceksin bereketi duygularýma
gözlerinden akacak mavi bir nehir
içinde ben yüzeceðim sessizce
þiirler fýsýldayacaðým sana akarken
ve durup seni bekleyeceðim
küçük Suskun deltanda
geleceksin biliyorum oraya

Sabahat Çelik
16.10.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: