Zehrimde...
Zehrimde...
Þifa olsa, mey kýrýlsa
Kapýlar durmadan bir bir kapansa
Etrafýmda pelesenk olanlar fýrsatçýlara kalsa
Can dediðim, yaren bildiðim, suhuletiyle serinlediðim
Anlamadan, dinlemeden hýrs ve hýncýna kapýlarak uzaklaþsa
Vefayý, samimiyeti, sadakati, vicdaný, irfaný dikkate almaktan korsa
Dünya benim olsa, gam kederiyle aklýmý karart sa, umut artýk sessizce býraksa
Neyleyim baharý, her yanýmý kuþatan hazaný, aðýr aðýr içime iþleyen yalnýzlýk ve titreten ayazý
Önce...
Beþer olarak yaratýlan, sonra
Ruh, akýl, irade, vicdan hakký tanýnan
Hakký ve hakikati bulmasý için imkaný bulunan
Her yanlýþ ve zafiyetlerin de affedilmesi mümkün olan
Hak ve batýlý, hayrý ve þerri tercih etme ehliyeti bulunan insan
Her þartta ve imkanda hür olmayý, emin bulunmayý, güven duymayý
Hak ve adaletten taviz vermeden ideallerinin istikametinde huzur bulmayý
Ýnsanlýk adýna iyilik ve güzellikte müttefik olarak, kötülüðü men etmede umut olmayý
Baþaracak ve bu uðurda sevdasýna, mefkuresine Ram olmayý en büyük gaye ve ihlas olarak yaþamalýdýr
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.