Sancýlanýyor sýzým tükeniyorum an an Soldu yine sol yaným azalýyorum; aman! Hicraný vurdu vakit hüzün dokuyor zaman Sarardý yapraklarým dökülüyorum ey yâr Yýktý geçti gönlümü yaktý geçti âh-u zâr
Þu periþan hallerim katýnda biliniyor Tökezleyip düþtüm yar yüreðim deliniyor Yine kapýn önünde bu mücrim dileniyor Kýrýlýyor dallarým bükülüyorum ey yâr Kýran vurdu baðýma boran vurdu sardý har
Kim bilir hangi zehrin peteðinden bal sýzdým Hangi daðýn baþýnda hangi bulutta tozdum Kaç kere tövbe ettim bilmem kaç kere bozdum Pare pare oldu hal sökülüyorum ey yâr Geçit vermiyor daðlar düzüm yokuþ kapým dar
Akýttý zalim nefis zehrini her dilimden Karýþtý sularýna can çekildi ilimden Gelmedi hiç bir çare acziyetten elimden Sarsýlýyor surlarým yýkýlýyorum ey yar Ýçerim yangýn yeri dýþarýda yaðar kâr
Geçti hazan çattý kýþ yer büründü beyaza Üþüyor duvarlarý odam düþtü ayaza Lal baðladý dilimi çözülmüyor avaza Buz tuttu içerlerim çekiliyorum ey yâr Rahmeyleyip kalbimi þefkat kanadýna sar
Çekmiyor artýk dizler güç yetirip dermana Karýþtý gençlik heyhat çoktan toza dumana Açýlamadý gönül yelken açýp ummana Mengeneye vurulmuþ sýkýlýyorum ey yâr Yýktý geçti gönlümü yaktý geçti âh-u zâr
Gelip kapým çalmadan, ecel çekmeden ayar Medet ya Rabbi medet kalbimi nurunla kar
15.10 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.