Hüznüm ve sevincim hep farklý tartýldý Vedasý hüzzamda saklý neticelerin Havasýný soludum þuursuzca Çoðalýyor benimsedigim kentlerde Naif kalan sensizliðin izleri...
/Ne acýymýþ her gece düþlerini kurduðun kadýnýn Yokluðuyla boþ bir odada uyanmak/
Acýlarýmý hiç bilen olmaz halbuki Türkülerde bile tepinirdi masumiyet Üþümüþ hecelerimi duayla yokuþa sürerdim Ezelinden beri kalaysýz bir tepsiydi dünya bana En kötüsü gençliðime yapýþmýþ bir resim...
/Daha hiç bir kantar tarafýndan tartýlmayan Derinlerimde ne yaralar var/
Yalnýzlýðýma uluyan köpeklerin sesi yankýlanýr Hayallerim acýyla karýlýp gider ardýndan Ýþte ozaman yalýn ayak kalmýþ bir çocuk ölür Ve ben Naaþý uzanýrken Ýç dünyamýn musallasýnda Bütün ümitlerimi bir kefen niyetine bedenine sarar Uðurlarým aðlamalarýmla beraber...
/Vebali aðýr gelir/
Þiir; Hasan Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasanyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.