BOZKIRIN TÜRKÜSÜ
aldým selamýný yeþil baþlý turnalardan
sürdüm atýmý viran ömrün kuytularýna
burasý bizim hanýmýz deðil
bize ait deðil bu kahvelerin sabahlarý
çýkar karanlýklardan güneþli gövdeni
saçlarýmda bozkýrýn vurgun yeli
bir tek sen kalýyorsun dudaðýmda yarým bozkýrýn türküsü
gurbete çýkanlar
dokudular kara sevdalarýný gül menekþe kilimlere
kýzýlýrmak geri vermez ahu bakýþlý maralý
safir aynalarda revaným elime bir cura saz ver gayrý
saçlarýmda bozkýrýn vurgun yeli
bir tek sen kalýyorsun dudaðýmda yarým bozkýrýn türküsü
korsan kedilerim sokaklarda
yar yakmýþ kendini ankalar göðünde
taflan kokan çocukluðum
külün hare hare samanyolunda
solmuþ baharýmýn gülü nergisi
saçlarýmda bozkýrýn vurgun yeli
bir tek sen kalýyorsun dudaðýmda yarým bozkýrýn türküsü
aðýtlý nicedir sevdanýn hüzünkar sesi
kuþlar yarin mektubunu bilmem hangi yad ele götürürler
hançeremde eskimiþ bir þarap
çýðlýklar çoðalýyor içimde senden yana
mor sünbül daðlarda gezen maral
nice bin senedir sürdü bu hasret
erciyes eteðinde uçurum güllerinden sorarým seni
uçurumlarda sustuk iþte biz de
al git baþýný gün doðanda
yanýk ahlarýný kendi salar turnam kendi göðüne
külümde açmaz mayýnlý þafaklarýn gülleri
saçlarýmda bozkýrýn vurgun yeli
bir tek sen kalýyorsun dudaðýmda yarým bozkýrýn türküsü
ÖMRÝYE KARATAÞ
ÝSTANBUL
15.10.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.