kara geceler

Kara geceleri aydýnlatýr ruhi inþirah
bir tebessüm daðýtýr kaygý bulutlarýný

Her gecenin bir sabahý olduðunu bilmeyen var mý?
topladým yýldýzlarý gözlerinde, çoðalttým umutlarýmý

Kara gecelere çektiðim bembeyaz perdem
hasretim, gül cemaline göstersen yüzünü

Sözlerin ruhumu okþar etkilenirim derinden
cümleler söz sanatý yürekten söyler sözünü

Sevinç yapmýþ topraðým belliki yaðmurdan
belli ki ýslanmýþým,hem bedenen ve ruhen

Ýnsan vazmý geçermiþ? ki; toprak ve anadan
hemde candan öte bildiði, en sevdiði yârdan

Hep bir yaným eksik kalýr, sol tarafým mahzun
dallar yapraklarýný savurur,ayrýlýk gözyaþý hüzün

Sesin içimde yankýlanýr, delinir çelik zýrhlý duvarlar
Kimse anlamadý üzgünüm, ne yaz bilirim ne bahar

Yine geçtin hayalimden çýkmýyorsun aklýmdan
zira;düþüncende damarýnda soluk alýr hislerim

rüzgâr ýslýk çalarak öpüp duruyorken alnýmdan
uzaklara demir atmýþ her gün yolunu gözlerim

ah yýllar geçsede acýsý geçmez sol yanýmda bir boþluk
bir gönülde yalnýzým, bir yan aydýnlýk bir yaným loþluk
yusuf erdoðan


Sosyal Medyada Paylaşın: