Sen Ağlama Sakın...

Gökyüzü karanlýk
Yýldýzlar yoktu o gece
Bahçenin bir köþesinde oturuyordum hüzünle.
Yalnýzdým Savunmasýz,
Yorgundum besbelli, suskun nefessiz...

Sevdanýn kanattýðýYüreðimin acýsýyla
aðlýyordum sessiz sessiz...

Söz bitti artýk, sükut var yüreðimde
ey! hayat, anlamadým ki bana kastýn ne...

gecelerin soðuk yüzünde aðladým
Kahrettim karanlýðýn koynunda
Baðýrdým gökyüzüne!...içimi daðladým
sensizliðin asýlý iken boynumda...

Ve!
yüreðim çýrpýnmaya baþladý,
Bir garip heyecan sardý þu sol yanýmý
þimdi açan kýr çiçekleri
neden döndürüyor kokladýkça baþýmý?...

Bitti tükendi artýk,
yaþadýðým onca acýlar.
Gözlerimden silindi gitti
unutamadýðým hatýralar...

Oy ! sevda Güllerim
tomurcuk tomurcuk açýyor,
uzanýrken hasretle ellerim
Ýçime!..
içime aþk kokularý saçýyor...

sevdamý bunun adý?..
aþkmý söyle.
Oy! gül kokulum
vuslat artýk yakýn,
uçmaða açýldý kanatlarým.
artýk!..
artýk sen aðlama,
sen aðlama sakýn...

Aþkýn fermanýmý þimdi ?
gökler diz çökmüþ Mehtap a
Yýldýzlar kaymýþ, ay yalnýz!..
hüzün salmýþ feryada

þimdi;
Ýçimde hasret var
Ýçimde yalnýzlýk.
Ýçimde sessizlik var
Ýçimde sensizlik.
Allah var el açtýðým...

Ýçimde sensiz dolaþtýðým yetim sokaklar
Ýçimde sessiz çýðlýklar içimde feryadlar
Ýçimde aþkýmýn Kýzýl Elmasý var.
sen varsýn içimde!...
bir tek!..sen varsýn yâr...

Serap Yüreðimsin Bozkurt
Sosyal Medyada Paylaşın: