bir resme bakýyorum uzak çok uzaklarda Ýstanbul kadar uzak Ýstanbul kadar yakýn
gözlerim dalýyor bir çam esintisine kadifenin yumuþaklýðý tenini okþarken çizgileri ruhumda sýmsýcak tan aðarmasý sarýyor yeþeren günü
silüetin yansýrken cama bakýþlarýndan sevgi akýyor ruhuma parmaklarýndan dolan yumuþaklýk kaplýyor alevleri kelimeler zihnimde dolanýrken dilimden dökülemiyor ruhumun anaforlarý
mor kristaller yaðarken bedenime gecenin yol manzaralarý katlýyor agresif bakýþlarýn mahcup çekmeceleri
çaydaki demin çekim alanýndayým içimde duman altý olma özlemim
Uçurumda bir bank Bankta bir adam saçýma deðiyor kavak yelleri karanlýðýn çekim alanýndayým dostluk provalarý mevsimleri kýrýyor hüzünlü türküler sert poyrazlarý ýsýtýrken coþkulu þarkýlar dökülüyor dudaklarýmdan sana dair yýldýzlarýn esintisine dair
Adem Karafilik Sosyal Medyada Paylaşın:
adem karafilik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.