HOŞÇA KAL
Ey deli gönlümün çýlgýn rüzgârý.
Irak bir limandan çýktým gidiyorum.
Engin denizlerin hýrçýn dalgasý.
Açýldým ummana hoþça kal gidiyorum.
Yalnýz beni deðil, dünyayý üzdün.
O mahzun gözlerle çok derin süzdün.
Kalbimi sen açýp içinde gezdin.
Bindim pusulasýz gemiye gidiyorum.
Tap tazedir yaram belki öldürür.
Kara kaþ,kara güz beni güldürür.
Felek bana kýzgýn çok süründürür.
Atladým dümensiz gemiye gidiyorum….
Ben aman dilemem çünkü haklýyým.
Sarý altýn gibi evde saklýyým.
Tarlada yeþermiþ taze baklayým.
Bindim pusulasýz gemiye gidiyorum.
Hoþça kal gecemin parlak yýldýzý.
Sevgi mi kýskanýp ayýrdýlar bizi.
Kumsalda silinmez kol,bacak izi.
Çýktým güverteye hoþça kal gidiyorum.
Anlasaydýn seni çok sevdiðimi.
Geçtiðin yollara gül serdiðimi.
Sana canan deðil can dediðimi.
Hoþça kal tek dostum gurbete gidiyorum.
Kahraman VARDI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.