gerçekten çýkmaz mýydý sokak o halde neden onu balkonumun altýna attýlar neden duvar neden kapý neden zil astýlar boynuna daðýlan bütün kalabalýklar bir bir basýp kaçtýlar
farkýnda deðilim dedim en ücra ayrýntýsýnda oturuyorum iki savsak bi umur iþgal altýndaki köþe baþlarýndan birinde aðýr yaralý bi kedi edindim sürekli beni izleyen hala na’ber deðerim yok
bi yandan küfürler yaðýyor çýkarabildiðim bütün sesleri çýkartýp giydim alnýma siper ettim allahý basmamaya çalýþtým çamura büyük iþti tek seferde kaldýrdým gülümsedim kedi de
çekildik ikimizde sonra dýþýmýzdaki sýðlýða ýslaktý kum geçirgen hatalar yaptým küçük hatalar kuleli filan pencereler çizdim ders çýkarttým eçhel bi þeydi zor geçiyordu hazýr açýlmýþ kapýdan neredeyse gümüþ makasla kesecektim umudumu vuracaktým sokaklarý sokaklara esamisini okuyacaktým coþkuyla kendi kendiyle geldiðinde karþý karþýya hadi oradan
ey allah yarýn ölünce getiririm bana az cesaret versen dirimliklerden dirim beðensen giydirsen sýrtýma boðazýmdan bi düðüm açsan hüküm sürsen rutin ömrüme yaya yaya
sakýncasý yok
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.