İlmin Meşalesi

Kalbinin güzelliði,yanaklarda gül olmuþ,
Ezelden ta ebede, aydýnlýk bir yol olmuþ,
Kök salan her çýnara yaprak olmuþ, dal olmuþ,
Elinde meþalesi,kervanýnýn baþýnda,
Koþuyor öðretmenim ,bu ilim yarýþýnda.

“Dur! demiþ karanlýða,aydýnlýða yürüyor,
Mürteci akýnlara,kalkan olmuþ duruyor,
Yarýnlara bilgelik damgasýný vuruyor,
Alýn teri var yurdun, topraðýnda taþýnda,
Koþuyor öðretmenim,bu ilim yarýþýnda.

Bilim gergefi kurmuþ,ilmek,ilmek dokuyor,
Döktüðü her damla ter, medeniyet kokuyor,
Safi cevher misali, beyinlere akýyor,
Uygarlýk kulvarýnda,Atatürk’ün peþinde,
Koþuyor öðretmenim ,bu ilim yarýþýnda.

Kutsaldýr onun için, öðrencisi, okulu.
Güzide her öðretmen,sevgi ve þefkat dolu,
Birlikte yürüyorlar, meþakkatli bu yolu,
Herkes tek yürek olmuþ,cehalet savaþýnda,
Koþuyor öðretmenim, bu ilim yarýþýnda.

Bir ömür hizmetinde,el pençe divan dursam,
Kutsi ba turabýna,her gün yüzümü vursam,
Ödeyemem hakkýný,göye salýncak kursam,
Sevgi barýþ dolaþýr,hayalinde düþünde,
Koþuyor öðretmenim,bu ilim yarýþýnda.

Cevdet Altay
08.10.2016


Sosyal Medyada Paylaşın: