şiirimin dili

günler sarsýcý ve zaman insaný yalnýzlýk kýlýcýyla kuþatmýþ.
devir insanlarý menfaat girdabýnda öðütüyor.
paran varsa adama benzetirler yoksa tenezzül etmez reziller.
devir kapitalizmin gölgesinde sinek kovalayanlarýn devri olmuþ.
Allah’a þükür Rabbimize kul olabilmek tek kaygýmýzdý.
diklenmedik dik vurduk eðilmedik rüku ve secde dýþýnda
devletin yanýnda olduk.
doðruya doðru yanlýþa yanlýþ demeyi þiar edindik.
bu açýk sözlülük çoðunun benden uzaklaþmasý için açýk bir çekti.
ne yapalým bizim mayamýzda böyle.
çekinmedik bildiðimiz doðrularý söylemekten.
siyaset anlayýþýmýz Türkiye’nin bütünlüðü ve adaletin tesisi.
herkes liyakatýna göre bir yerlerde hizmet üretmeli,
halka hizmeti hakka hizmet düsturuyla süslemeliydi riyasýz.
Türk siyasetine bir soluk gelmiþti eksiði ve artýsýyla.
düþüncemiz hakka yakýn olmak olduðundan,
çimento olabilmek bizim için önemliydi.
ülkesini düþünen birlik ve beraberliðini ön planda tutan,
vatan söz konusu olunca
gerisi bize teferruattýr anlayýþýydý bize rikkat kazandýran.
bu nedenle kim ki birlik dokusunu,
gül desenle güçlendirdi,
meylimiz Allah için sevmek olmuþtur.
Ýnsan eser demekti ve
en büyük eserde insanýn kulluk bilincine
varabilmesiydi
özlemimiz,islam kardeþliðine demir atan
diriliþ gurbetçilerinin hicret kervaný ise
ben bu kervanda kýtmir olmaya razýyým.
biz ümidimizi sadece Allah’a baðladýk.
zira; " þiirimin dili yüreðimin öyküsüdür "
vesselam.
yusuf erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın: