BEN SENİ YAŞIYORUM

Kâhta’m senin hallerini,
Kahtanet’te okuyorum…
Kar kaplamýþ yollarýný,
Resim resim görüyorum…

Kâhta’m gelinliðin beyazdan,
Mersin’de üþüyen benim…
Yerler buz kesmiþ ayazdan,
Yere düþen benim tenim…

Kapanmýþ tüm köy yollarý,
Çaresizliði yaþýyorum…
Tanrým hasta etme kullarý,
Açtým ellerimi duaya baþlýyorum…

Odunsuz kömürsüz odalarda,
Yorganýn altýna giriyorum…
Buz gibi soðuk havalarda,
Seninle birlikte titriyorum…

Ocaðý yanmayan mutfakta,
Çocuklarý ben avutuyorum…
Ýnsanlýðýn beþiði topraklarda,
Ýþsizlikten ben utanýyorum…

Cantekin der; Kâhta’m benim,
Sen gülünce ben gülüyorum…
Aðlayýnca yoksul yaným,
Seninle birlikte yanýyorum…

Sosyal Medyada Paylaşın: