MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Utanıyorum
Kamil Durmuş

Utanıyorum







Yetmedi gücümüz, zulüm kazandý;
Doðrularým düþtü, utanýyorum.
Devrin çakallarý bala bezendi;
Talanlara koþtu, utanýyorum.

Ýpnotize oldu sanki insanlar,
Duyulmuyor artýk feryat figanlar.
En tepede þimdi zulüm edenler
Yol yolundan þaþtý; utanýyorum.

Böyle gelmiþ böyle devam ediyor
Devranýma yine kara tütüyor.
Kahroluþum her gün sürüp gidiyor;
Akýllar kokuþtu, utanýyorum.

Riya galip geldi, mertlik sýrt üstü,
Kumpasýn içinde heykeli, büstü
Gövdem yere düþtü, gölgeme küstü;
Dertler azdý, coþtu, utanýyorum.

Uyum kanunlarý bir bir onandý,
Vatana, millete sevdam kýnandý.
Daðlarým, düzlerim haçla donandý;
Göklerimi deþti, utanýyorum.

Adam sandýðým þu, er sandýðým þu,
Saðlam belleyerek dayandýðým þu,
Bel baðladýðým þu, güvendiðim þu
Mezarýmý eþti, utanýyorum.

Tehlike var dedim, ‘’kehanet’’ dendi,
Ýhanet depreþti, yürekler yandý.
Ýtler azgýnlaþtý, cana dadandý;
Tepemizden taþtý, utanýyorum.

Hangi özgürlüðe feda bu canlar?
Kalkmýyor bir türlü yerdeki kanlar.
Hainlere ceza vermez divanlar;
Sine yandý, piþti, utanýyorum.

Tufani’yim, daim ercedir sözüm
Azar yaralarým, depreþir sýzým.
Kendi vatanýmda yetim, öksüzüm
Aðýt göðü aþtý, utanýyorum.


Kamil Durmuþ

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.