yaban izler peþinde karaca yaðmurdan kaçýyor telaþla ürkek bir kadýn dokunuyor þimdi saçlarýna oylum oylum yorulmuþ acýlar ormanlarýn serin kuytusunda güz soyundu çoktan yapraklarýný çýk gel uðultulu kalabalýklardan sevgili yarim yeniden baþlayalým yalgýn sevilere bethovenin pastoral senfonisi eþliðinde
zigana gibi geçilmez içimdeki geçitler durdurulamaz bana býraktýðýn o sonsuz ýrmak anýlar toz raflarda yerini edindi geçti atlý arabalar çoktan kuytu bir akþamdan kült bir heykele benzer aþk öylece durur öylece sunaklarda adanmýþtýr ölümsüzlüðe
kim sunacak tanrýçaya sýcak þaraplar kim toplayacak yaban çiçeklerini yitik bir ömrün yanýlmýþlýðýndan kim söyleyecek türkümüzü caddelerde vakit geç þafaklar bekliyoruz kanatlarýmý verin kuþlar eylüldür vakit göç zamaný ölü kýrlangýçlar ülkesine
Ömriye KARATAÞ Burgazada/ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
omrye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.